Znajduje się w Parku Repeckim, na północnym zboczu doliny rzeki Dramy. Wybito go na głębokość 20 metrów jako świetlik nr 13 o owalnym przekroju i obudowano kamieniem dolomitowym.
Jego budowę na zaprojektowanej linii Sztolni Głębokiej Fryderyk rozpoczęto w 1827 roku, a ukończono w następnym. Pomiędzy nim a świetlikiem nr 14 prowadzono jednocześnie chodniki sztolni skierowane ku sobie. Do ich zbicia, czyli połączenia, doprowadzono też w 1828 roku.
Kamienną rotundę nadszybia ze stożkowym dachem pokrytym gontami wykonano w tradycyjnym stylu wcześniejszych drewnianych i murowanych budowli nad szybami oraz niektórymi kunsztami odwadniającymi, wznoszonymi na planie koła. Po 1834 roku został zachowany jako jeden z pięciu szybów wentylacyjny sztolni. Rotundę zrekonstruowano w latach 50. XX wieku i wtedy też nadano szybowi imię Ewa. Po zamontowanych w nim stalowych schodach schodzi się do podszybia z przystanią łodzi w Sztolni Czarnego Pstrąga, odcinka Głębokiej Sztolni Fryderyk.
